Powiew jesieni.

Wczoraj zasiadłam przed kompem, odpaliłam plik o wdzięcznej ruskiej nazwie WSTĘP!!!, chcąc pisać. Niestety. Zajełam się zdjęciami, starymi rzecz jasna, bo nowych brak. I tak: CHOLERNA WENA IŚĆ W POLA/NAD STAWY/GDZIEKOLWIEK!!! NA ZDJĘCIA.
A pisać?
Zerowa.

Dziś.
Zasiadłam przed kompem, odpaliłam plik o wdzięcznej nazwie blablabla (WSTĘP!!!), chcąc pisać. Poprawiłam błędy interpunkcyjne i przypisy.
Sukces jak cholera. (A CZAS LECI.)
Miałam jechać nad stawy, wyjść poza ogródek, ale KURNA! pogoda się zepsuła.
Za to do mojego ogródka zawitał taki oto cudowny, kolczasty gość:

ZADOWOLIŁAM SIĘ PORCJĄ NOWYCH ZDJĘĆ, AUTOMATYCZNIE POJAWIŁA SIĘ WENA NA PISANIE.
SZKODA, ŻE NIE TEGO, CO POWINNAM. :D 

Jabłko dla jeżyka rzecz jasna atrapa, ponoć wcale za nimi nie przepadają, ale dla większych walorów artystycznych zdjęcia - musiałam. To była sesja na szybkiego; i tak model wyjątkowo cierpliwy, dzięki czemu zdjęcia udane. <3

Parę innych:

Wiecie co zauważyłam? 

Powiew jesieni. Jadę o 5:30 do roboty, a tu zimno. Nie CHŁODNO, a ZIMNO. Tak tak, rześko. ;) Takie przyjemne babie lato w powietrzu. 

Szkoda tylko, że kwiatów coraz mniej, a na moje fioletowe marcinki skąpane w porannej rosie przyjdzie mi jeszcze trochę poczekać...

Już niedługo, na dniach, wrzesień.

Wrzesień-jesień. Okres zbioru plonów, kopania grządek, przygotowywanie kwiatów i krzewów na zbliżającą się zimę. I KISZENIE KAPUUUUSTY! <3

Słowem: Dużo pracy.

A tu wrzesień przeleci i zacznie się na nowo- dojeżdżanie do Krakowa.

Tfu, aż nie chcę myśleć. o.O 

Admirał. :)

I na koniec parę ostatnich panoram; większość jeszcze z początku miesiąca.

A tak w ogóle, to ponoć ostatni tydzień wakacji!

(dla dzieci i ich rodziców^^)

Miłego więc!