Kolorowe podsumowanie 2015.

grudnia 31, 2015

Kolorowe podsumowanie 2015.

Ciężko jest mi się skupić na całym roku, kiedy na polu jest TAKA POGODA, TAKIE WARUNKI, że non stop można siedzieć w polach i robić zdjęcia, a jedno będzie lepsze od drugiego...
Mocna końcówka roku, diabelnie.
NOSI MNIE JAK Z PIÓRKIEM W DUPIE. Oooo, tak sobie fruuuuuwaaam!

No, już dobra, "OGARNIJ DUPĘ", jak to mówią dzieci w podstawówce. Dodałby jeszcze jakiś epitet i byłoby w sam raz dla dwudziesto-kilku-latka. :D (nie wiem jak to słowo się pisze:P)

Jak co roku, przygotowałam KOLOROWE PODSUMOWANIE. Może nawet zbyt kolorowe, jak na oczy co poniektórych.
Nie tylko dla Czytelników- w sumie to też sporo dla siebie; kiedy szybko potrzebuję jakiegoś zdjęcia, otwieram sobie takie Podsumowanie z roku 2013, 2014, teraz kolej będzie na 2015...- i raz dwa, znalezione.
Fajna sprawa.

Dochodzę do wniosku, że im dłużej studiuję, tym bardziej jestem pewna, że w życiu chciałabym się zajmować fotografią. Czyż nie byłoby piękne siedzieć sobie w trawie, robić zdjęcia i jeszcze za to kasę dostawać? Najlepiej jeszcze gdzieś na drugim końcu świata. :D Może być zimno, może być nawet Jamał!!
Aach, marzenie. Ściętej głowy.
Ale z resztą- kto to wie. Kto nie marzy, temu marzenia się nie spełniają i dalej gnije. ;)

2015 to był dobry, bardzo dobry rok pod względem mojej fotografii. Nie tylko patrząc na ilość (każdy głupi może walić seryjnie:P), ale przede wszystkim na jakoś.
Parę osiągnięć w konkursach (Kalwaria, Dolina Karpia), parę wyróżnień- na czele z ostatnim rosyjskim National Geographic...
Sztuka wymaga poświęceń, ale jeżeli sprawia to przyjemność- nie wolno się zrażać.
ROBIĆ SWOJE.

STYCZEŃ:

Jak zwykle koty, tęsknie spoglądające w okno i dzieci. I jedna Pani Kos, zjadająca owoce berberysu. Zima, zima i po zimie.

LUTY:

Chyba jeszcze nigdy dotychczas luty nie był tak bogatym miesiącem. Cóż. Przecież rzadko kiedy ma się zimowe wakacje w środku roku! Wyprawa do Rosji- Nowogrodu i Petersburga, niemalże dwutygodniowa, na pewno zasługuje na miano WOJAŻA ROKU. Definitywnie.

I Petersburg, mój cudowny, tak bardzo zimowy, a jednocześnie pełen słońca:

Gdy wróciłam do Polski, była już wiosna.

Nie byłoby zimowego miesiąca bez moich upasionych Kotików:

MARZEC:

Wiosna pełną parą.

Nawet w Krakowie, co widać na pierwszym zdjęciu.

Czułości upasionych po całej zimie Grubasków:

I kwiaty, kwiatuszki moje kochane, najukochańsze!!!

Sezon na stawach rozpoczęty.

Marcowy wypad do Kazimierza Dolnego i Lublina:

Wiosenne, okoliczne pejzaże:

I sarenki moje śliczne. Pierwszy raz w życiu udało mi się podejść TAK BLISKO TAKĄ ILOŚĆ.

Rzadko kiedy trafia się TAKA sytuacja. Po prostu idziesz na spacer, bez specjalnych przygotowań, nic, jak stoisz. I widzisz coś takiego.

Adrenalina rozlewa się w żyłach, dusisz w sobie piiiisk (przecież nie wystraszysz sarenek!!), a taniec zwycięstwa zaczynasz tańczyć na środku oranki dopiero, kiedy Sarenki, gęsiego, odejdą.

Dużo mnie ten rok nauczył w fotografii dzikich zwierząt. Moje wyprawy to zawsze pójście na żywioł, wyskok na godzinkę i muszę wracać. A mimo to mi się udaje. W przyszłym roku będzie jeszcze lepiej! ;>

Wiadomo, technicznie te zdjęcia nie powalają, blablabla. Ale nad parametrami zawsze mogę popracować.

Ale mało komu udaje się zdjęcie dzikiego zwierzęcia w szczerym polu i sam ten fakt jest powodem niewyobrażalnego wręcz szczęścia i euforii.

Mało chyba jest takich nawiedzonych ludzi. Mam więc szansę przebicia, hahah :D

KWIECIEŃ:

Ośnieżona Babia Góra króluje nad Witanowicami.

I wszystko zaczyna nabierać kolorów...

I już tyle niezapominajek w kwietniu!!!

Moje maleńkie śliczności.

Wypad do Chochołowa.

Bywałam tam, zanim "krokusy" stały się modne wśród fotografów-hipsterskich-amatorów. :P

Owieczki na szczęście!

I sarny raz jeszcze. Tym razem w ilości OSIEM SZTUK.

I jeden koziołek w leśnych zastępach:

MAJ:

ach, mój piękny maj i jeszcze więcej niezapominajek.

I cudowny, duszący zapach bzu.

I wiele więcej innych kwiatuszków:

Koty wygrzewają się w słonku, nadal się lubią:

I łabędzie, moje piękne. Jest ich prawie tyle, co saren, albo pewnie i więcej, bo są znacznie prostsze do złapania. Jakoś nie wiem, nie widzę, żeby sarna do mnie podeszła, kiedy rzucę jej przekąskę :D

Te trzy zdjęcia liczą się jako jedno.

DREAMLINER.

I rybitwa. Że ja jej wcześniej nie zauważyłam!

Klimatycznie.

I parę majowych pejzaży.

(Boże, tak ciężko mi przeprowadzać selekcję, nie nadaję się do tego...)

PEJZAŻ Z ZAJĄCZKIEM.

CZERWIEC:

Na początek Martynka-Krakowiaczka, a potem to już same zwierzaczki lecą ;)

Kisa-Lisa

Ewelina zatytułowała to zdjęcie:

"O, JEZUSY!"

(obok była druga kaczka)

Mój model namber łan, ciasteczko moje:

Brzydkie kaczątka <3

Raz jeszcze Pan na włościach.

A oto ciekawski Pan Bocian:

A tak pozował, tak!

Bzyg:

Piękne Kwiatuszkowo:

Wycieczka do Torunia:

LIPIEC:

Definitywnie opanowany przez motyle.

Pazie, Rusałki i całe rzesze innych latających piękności.

Parę pejzaży lata w pełni:

Mamusia z dzidziusiem:

Mamusia pognała, a dzidzia nie za bardzo wiedziała, w którą stronę, więc wolała pozować:

SIERPIEŃ:

Zaczynami znowu motylami:

Z ogródka wyłania się jeżyk...

Wróbelek...

I Car-Impereator Wszechświata- Vincent Wielki I.

15.08 święcimy zioła i kwiaty, by Matka Boża czuwała nad naszymi plonami :)

Oto jak spędzam koniec lata:

Lubię plątaninę wśród stawów. Wiem, że dopóki widzę gdzieś przed sobą Wadowicką Bazylikę- na pewno się nie zgubię- taki wskaźnik wędrowca. Najwyżej wyjadę rowerem na środku obwodnicy. :D